جایگزین دعوا با کودک آگاهی دادن است

به جای دعوا کردن، آگاهی بدیم :مثلا دخترم روی کاناپه نقاشی میکشه!به جای: داری چیکار میکنی؟! کی بهت اجازه داده رو کاناپه مون نقاشی بکشی؟!

ماژیک رو از دستش بگیریم و بگیم کاناپه برای نقاشی نیست تو میتونی رو کاغذ یا روی دیوار حمام یا روی سرامیک های کف  اونم با مازیک وایت برد نقاشی بکشی.

به جای دستور پیشنهاد انتخاب داشته باشیم مثلا پسرم با لگو هاش برج ساخته و وقتشه وسایلش رو جمع کنه .به جای: بجنب پسر زودباش لوگوها رو جمع کن وقت خوابه .بگیم چه برج قشنگی ساختی. حالا دلت میخواد بذاریش تو قفسه یا کلا بازکنی جمع کنی تو جعبه اش ؟!به جای نطق کردن با یک کلمه یا حرکت منطور خودمون رو بگیم :مثلا شاگردم میخواد بره آب بخوره بیرون کلاس هوا سرده .به جای: هی پسر بدون ژاکت کجا میرید؟ مگه نمیدونی بیرون سرده فردا سرما میخوری مامان و بابت میاد مدرسه شکایت ! نیومدن هم میایی بچه های دیگر رو مریض میکنی ! زحمت تکرار درس هم با منه !…فقط کافیه بگیم : پسر! ژاکت!به جای تخریب شخصیت کودک، احساس خودمون رو توصیف کنیم:مثلا با دخترم رفتم بیرون تمام مسیر آویزون منه . کلافه شدم .به جای : چقدر سیریشی! ولم کن ! خسته ام کردی!کلافه ام کردی!بگیم :خیلی بدم میاد کسی بهم بچسبه .به جای سرزنش کردن ، نمایش بازی کنیم :مثلا از بیرون آمده ایم می‌بینیدم خانه شده آشغالدونی!به جای : خیلی شلخته اید! خونه رو دسته گل تحویل دادم آشغالدونی تحویل گرفتم!حالم رو به هم می‌زنید!لهجه خودمون رو عوض کنیم مثلا بریم تو نقش یکی از شخصیت‌های کارتونی که بچه مون دوست داره و بگیم :خدای من!! چقدر این خونه کثیفه! یکی بیاد کمکم کنه!!انشالله در مقاله بعد مثالهای بیشتری تقدیم میشه .

ارادتمند: دکتر رقیه زراعتی