اختلال شخصیت خودشیفته نوعی از اختلالات شخصیت است که در ان بیمار داری اعتماد به نفس بالا و کاذب است و سعی دارد تحسین دیگران را به دست اورد،در رفتار افرادی با اختلال خودشیفته نوعی تحکم غالب است.از دیگر ویژگی های این افراد میتوان به عدم همدلی با دیگران و غلو کردن اشاره کرد.

ویژگی های افراد دچار اختلال شخصیت خودشیفته

نکته جالب در مورد این افراد این است که در نظر اول بسیار جذاب و مثبت و باانرژی هستند و فوق العاده خوش برخورد و خوش رو ظاهر می شوند اما به مرور در برخوردهای بعدی متوجه می شوید ویژگی های غیرعادی بسیاری دارند که اغلب اوقات نمی توان آنها را تحمل کرد و ارتباط برقرار کرد. خودشیفتگی در افراد معمولا به دو صورت وجود دارد . گاهی این افراد مانند تصور اکثر ما، پرهیاهو و مغرور هستند و دائم در حال ابراز وجود هستند، گاهی نیز افراد گوشه گیر و ساکت هستند و در جمع در گوشه ای مینشینند و در فکر و ذهن خود، تصور می کنند از کل جمع بهتر هستند و روزی بهتر بودن آنها به بقیه، ثابت خواهد شد!!!

مورد توجه بودن

افراد خودشیفته همانگونه که از نام این دسته بندی مشخص است، فکر می کنند از همه بهتر و بالاتر هستند. فرد خودشیفته خود را در هر شرایطی کانون توجه می داند و اگر احساس کند اینگونه نیست، تمام تلاش خود را می کند تا بلاخره مرکز توجه شود و همه در حال تحسین او باشند یا درباره او صحبت کنند یا نظر او را بخواهند. اعتماد به نفس در این افراد منوط به تاییدی است که از بیرون و اطرافیان می گیرند بهمین خاطر دائما نیازمند تایید و توجه دیگران هستند. بهمین خاطر اکثر مواقع درون آنها غوغاست و احساس امنیت نمی کنند و شدیدا مواظب هستند کسی از این آشفتگی درون آنها خبردار نشود

افراد خودشیفته بسیار خود را قبول دارند و پیوسته موفقیت های خود را مبالغه می کنند

حتما برایتان پیش آمده، با افرادی ملاقات کنید که بسیار از خود تعریف و تمجید می کنند. این تعریف می تواند از ظاهر، وضع زندگی، همسر یا فرزندان، موقعیت شغلی و … باشد. این اغراق ها و مبالغه ها بیش از حد که تکرار می شوند می گوییم فرد به اختلال شخصیت خودشیفته دچار است. در ادامه ویژگی های دیگری برای این افراد توضیح می دهیم.

افراد خودشیفته به هیچ عنوان انتقاد را نمی پذیرند

انتقاد برای آنها کاملا غیرقابل قبول است چون خود را بدون هر عیب و ایرادی می دانند و فکر می کنند کامل هستند و هیچ کار یا فکر اشتباهی هم ندارند. آنها انتظار دارند دائم در حال تقدیر و تحسین باشند بخاطر همین با انتقاد کردن یا به شدت ناراحت می شوند و سریعا تلافی می کنند یا اینکه از کسی که انتقاد کرده، شدیدا می رنجند. افراد خودشیفته برخلاف ظاهری که دارند و وانمود می کنند انسان های قوی ای هستند، بسیار حساسند و با کوچکترین حرف یا حرکتی می شکنند.

افراد خودشیفته به حرف کسی گوش نمی دهند و کسی را قبول ندارند و شنونده خوبی هم نیستند

این افراد تمایلی به گوش دادن صحبت های بقیه ندارند. معمولا وسط صحبتهای بقیه می پرند و حرف خودشان را می زنند و نمی گذارند شما ادامه حرفهایتان را بزنید. گاهی پیش می آید که در جمعی شوخی یا حرف خنده داری زده می شود و همه به آن حرف می خندند جز افراد خودشیفته. چون احساس می کنند هیچ کسی حرف جالبی نمی زند و اینکه هیچ کسی جذاب نیست. چون آنها اعتقاد دارند در هر زمینه ای از خودشان بهتر وجود ندارد و آنها از همه بالاتر هستند. آنها برای نظرات دیگران نیز ارزشی قائل نمی شوند و نظر خودشان را از همه بهتر و مهم تر می دانند. بسیاری از این افراد، حتی با مشاور خود همکاری نمی کنند و توصیه های او را گوش نمی کنند چون اصلا شنونده خوبی نیستند و هرکس هرچه بگوید، آنها باز حرف خودشان را می زنند. بسیاری درمانگرها در مواجهه با افراد خودشیفته باید تلاش مضاعفی کنند و مواظب باشند که از دست آنها خسته نشوند تا بتوانند این افراد را درمان کنند.

از دیگران عیب جویی می کنند و به راحتی وارد حریم افراد می شوند

در این اختلال شخصیت، شخص به راحتی درباره دیگران نظرات منفی خود را ارائه می کند و یا خیلی راحت به خود اجازه می دهد درباره زندگی افراد دیگر سوال کند یا بعبارتی دخالت کند. مثلا در هر موردی ممکن است با گفتن چرا ، در حریم زندگی اشخاص دیگر وارد شود و در زندگیشان سرک بکشد یا اینکه بدون درخواست طرف مقابل شروع کنند به مشاوره دادن و نشان دادن راهکار و هیچوقت درنظر نمی گیرند که ممکن است با این کار، به احساسات آن شخص چه لطمه بزرگی وارد شود.

افرادخودشیفته افرادی تجملاتی هستند و عادت به رقابت و چشم و هم چشمی دارند

اینها چون دنبال خودنمایی و در پی آن تایید دیگران هستند، مدام در حال خریدهای لوکس و گرانقیمت و تجملاتی هستند تا ثابت کنند از دیگران خیلی بهتر و بالاتر هستند. قبلا هم گفتیم چون از درون آرامش ندارند و همواره نیازمند تعریف و تمجید دیگران هستند سعی می کنند با خریدن بهترین ها و گران ترین ها، توجه و تایید دیگران را به دست آورند. به طور کلی به ظاهر خیلی اهمیت می دهندو سعی می کنند همیشه خودشان و زندگیشان عالی به نظر برسد.

هیچوقت متوجه اختلال شخصیت خودشیفتگی در خود نمی شوند

همانطور که گفتیم دو نوع از این اختلال داریم یکی اینکه فرد ساکت و گوشه گیر است و بخاطر اینکه علائم افسردگی را در خود می بیند ممکن است به فکر درمان خود بیفتد اما متوجه نمی شود که علت اصلی حال بدی که دارد، افسردگی نیست بلکه خودشیفتگی است. دوم، فردی که پر هیاهو و دنبال جلب توجه است، به جایی می رسد که پیش خود فکر می کند من که اینقدر خوبم، چرا هیج کس با من نیست و چقدر تنهایم. و درنهایت بخاطر شکایت از تنهایی درصدد درمان خود برمی آید و بازهم متوجه نمی شود که مسئله ی او خودشیفتگی اش است. چون اینها در روابط خود، اصلا نمی توانند با کسی صمیمی شوند. بهیچ عنوان دنبال صمیمی شدن نیستند از دلایل این ویژگی ، ترس از مورد انتقاد قرار گرفتن از اطرافیان است و اینکه نمی تواند شاهد موفقیت های دیگران باشد. او از اینکه دیگران به او حسادت کنند لذت می برد اما اکثر مواقع خود اوست که حسادت می کند و بهمین خاطر که مبادا خوشبختی یا موفقیت دیگران او را آزرده کند و حس بهتر بودن خود را از دست دهد، با کسی صمیمی نمی شود و روابط خود را دور نگه می دارد.